Σ’ ένα διάλειμμα των εργασιών της Επιτροπής με θέμα «Το δικαίωμα σε ένα Ικανοποιητικό Επίπεδο Διαβίωσης» Σύνθεση Β’ της Πανελλήνιας Μαθητικής Προσομοίωσης των Επιτροπών του ΟΗΕ “Μαθητές σε Ρόλο Διπλωμάτη”, μιλήσαμε λίγο με μία από τις πιο δυναμικές και δραστήριες προσωπικότητες της Επιτροπής. Πρόκειται για την εμπειρογνώμονα της Ινδίας, ή κατά κόσμον, την Αναστασία-Ιωάννα Φραγκιαδάκη, μαθήτρια της Γ’ Γυμνασίου και ετών 14, μια πραγματική μικρή διπλωμάτης. Ας δούμε τι απάντησε στις ερωτήσεις μας:
Από πού μας έρχεσαι Αναστασία;
«Έρχομαι από την Λυκόβρυση της Αθήνας».
Πες μας δυο λόγια για εσένα.
«Μου αρέσει να παίζω βόλεϊ. Παίζω τέσσερα χρόνια και φέτος είναι ο πέμπτος χρόνος. Μου αρέσει επίσης πολύ το πιάνο – παίζω οκτώ χρόνια – και είμαι αρκετά καλή μαθήτρια, είναι η αλήθεια».
Πώς αποφάσισες να διανύσεις αυτή την απόσταση μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης προκειμένου να συμμετάσχεις στο ΜΡΔ;
«Πιστεύω ότι το συνέδριο θα είναι μια πολύ ωραία εμπειρία, δίνοντάς μου την ευκαιρία να μάθω πράγματα τόσο για την χώρα που εκπροσωπώ, την Ινδία, όσο και για την πατρίδα μου, την Ελλάδα αλλά και να γνωρίσω κόσμο».
Τι σου άρεσε περισσότερο στην διαδικασία του ΜΡΔ;
«Μου άρεσαν πάρα πολλά πράγματα. Η Πρόεδρος και η Αντιπρόεδρός μας είναι πολύ πιο προσιτές από αυτό που περίμενα, πολύ αστείες και ευγενικές. Δεν είναι αυστηρές, μας βοηθούν αρκετά. Γενικά, μου άρεσαν πάρα πολλά».
Εσύ επέλεξες να εκπροσωπήσεις την Ινδία; Σου άρεσε που είσαι εμπειρογνώμων για αυτή την συγκεκριμένη χώρα; Το βρήκες ενδιαφέρον;
«Όχι, δεν την επέλεξα, μου ανατέθηκε. Πράγματι, βρήκα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για την Ινδία, παρόλ’ αυτά, με κάποια δεν συμφωνώ. Για παράδειγμα, στην Ινδία είναι σωστό να διώχνεις κάποιον από το σπίτι του και να καταστρέφεις την κατοικία του, ώστε να γίνει πιο όμορφη η χώρα. Δεν πιστεύω ότι αυτό είναι σωστό γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να έχει στέγαση και επαρκές φαγητό, δηλαδή δεν μπορείς να αφήνεις κάποιον άστεγο μέσα στο κρύο τον χειμώνα, μόνο και μόνο επειδή θέλεις να είναι πιο όμορφη η χώρα σου ή επειδή θέλεις να ενισχύσεις οικονομικά κάποιους εύπορους πολίτες».
Άρα ζορίστηκες, ως προς ένα σημείο, να υποστηρίξεις την πολιτική της χώρας σου.
«Ναι, αλλά πήρα τον λόγο για να μιλήσω».
Πραγματικά, δεν φάνηκε τίποτα σε εμάς τους υπόλοιπους. Είχες καθόλου άγχος τις φορές που πήρες τον λόγο στις συζητήσεις της Επιτροπής;
«Στην αρχή, είχα πάρα πολύ άγχος γιατί είμαι αγχώδης άνθρωπος γενικά από την φύση μου, αλλά μετά την δεύτερη-τρίτη φορά που μίλησα, χαλάρωσα. Κατάλαβα ότι, και να πω κάτι λάθος, δεν είναι και το τέλος του κόσμου, δεν θα με κοροϊδέψει κανείς. Είναι λογικό».
Πολύ σωστά. Μία τελευταία ερώτηση: Του χρόνου θα συμμετάσχεις στο ΜΡΔ;
«Δεν ξέρω αν θα το έκανα μόνη μου, γιατί δεν ξέρω αν το Λύκειο που θα πάω θα συμμετάσχει σ’ αυτό το πρόγραμμα, αλλά αν έχω παρέα σίγουρα θα το ξαναέκανα. Ήταν πολύ ωραία!»
Σε περιμένουμε, λοιπόν, να μας ξαναέρθεις.
«Εντάξει!»
Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ!
Η Αναστασία μπορεί να διαφωνούσε με την πολιτική της χώρας της, αλλά δεν άφησε κανέναν να το αντιληφθεί και αντιμετώπισε κάθε θέμα, ερώτηση ή αντιπαράθεση με σοβαρότητα, ψυχραιμία και άνεση και με ένα ακόμη δυνατό όπλο, το χαμόγελό της!
Της Γλυκερίας Λουνή
Αφήστε μια απάντηση