Μπορεί άραγε να υπάρξει εκπαίδευση στις εμπόλεμες ζώνες;

της Μαρίας Βαγδούτη

Με ορισμένες εντάσεις κύλησε η δεύτερη ημέρα της Επιτροπής για το Δικαίωμα του Παιδιού στην Εκπαίδευση. Συγκεκριμένα οι Τυνησία και Ρώσικη Ομοσπονδία διαφώνησαν με τους εκπροσώπους των υπόλοιπων χωρών, κατά τη διάρκεια της σύνταξης του γραπτού υπομνήματος.

Η συνέλευση ξεκίνησε με την συνέχιση της συζήτησης της ημέρας που προηγήθηκε. Θέμα της, η εξάλειψη κάθε είδους αναλφαβητισμού. Στη συνέχεια η Βενεζουέλα έκανε πρόταση για συντονισμένη συζήτηση με θέμα την αποφυγή κατάρρευσης του εκπαιδευτικού συστήματος σε εμπόλεμες ζώνες. Αναφέρθηκαν πολλές εναλλακτικές λύσεις που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη συνέχεια των εκπαιδευτικών διαδικασιών, παρά την εμπόλεμη κατάσταση. Συγκεκριμένα, οι αντιπρόσωποι της Βουλγαρίας, του Μονακό, της Αιγύπτου και της Βουλγαρίας πρότειναν την απομάκρυνση των παιδιών από τις εμπόλεμες περιοχές και την φοίτηση τους σε σχολεία στις χώρες/ πόλεις φιλοξενίας τους. Η Νότια Αφρική, η Αιθιοπία, η Ισπανία και η Νορβηγία εισηγήθηκαν τον ορισμό προκαθορισμένων περιοχών ως ουδέτερες ζώνες και, σε ακραία ανάγκη, την δημιουργία υπόγειων καταφυγίων, τα οποία θα λειτουργούν ως σχολεία, με νυχτερινή λειτουργία. Στην θέση αυτή εξέφρασε την αντίρρηση της η αντιπρόσωπος της Τυνησίας αμφισβητώντας την ασφάλεια που μπορεί να προσφέρουν τέτοιου είδους άτυπα εκπαιδευτικά ιδρύματα. 

Ανάμεσα στις άλλες προτάσεις για την αποφυγή της κατάρρευσης του εκπαιδευτικού συστήματος ανήκουν οι προσπάθειες διανομής εκπαιδευτικού υλικού από ΜΚΟ, η εξασφάλιση εθελοντών δασκάλων, πρόθυμων να συνεχίσουν να εργάζονται ακόμη και σε συνθήκες πολέμου, αλλά και, εναλλακτικά, η εκπαίδευση εξ αποστάσεως, με την χρήση τεχνολογικών μέσων. Ταυτόχρονα, μεγάλη έμφαση, από όλους τους εμπειρογνώμονες, δόθηκε στην συμβολή των Μ.Μ.Ε. Συγκεκριμένα, στην ανάγκη δημιουργίας καμπάνιας ευαισθητοποίησης προς το κοινό για τις συνέπειες των πολεμικών συγκρούσεων.

Η Αυστρία συνέχισε την συζήτηση διατυπώνοντας τους λόγους κατάρρευσης.  Οι περισσότεροι διπλωμάτες αναφέρθηκαν στο φόβο που επικρατεί λόγω της εμπόλεμης κατάστασης, τόσο στους γονείς και στους μαθητές όσο και στους δασκάλους, γεγονός που εμποδίζει τους μαθητές από το να συνεχίσουν την εκπαίδευση τους. Το Μπαχρέιν επισήμανε το φαινόμενο κατασπατάλησης οικονομικών πόρων για την κάλυψη των αναγκών του πολέμου, γεγονός που δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια για επενδύσεις στην εκπαίδευση. Ταυτόχρονα, η Αιθιοπία, η Νορβηγία, η Ισπανία, η Σλοβακία, η Βουλγαρία και η Αυστρία έκαναν λόγο για την απουσία εκπαιδευτικού προσωπικού, λόγω της επιστράτευσης, θέση στην οποία εκδήλωσε την αντίθεση της η Τυνησία, υποστηρίζοντας ότι θα μπορούσε να βρεθεί το αναγκαίο προσωπικό εάν η πολιτική εξουσία της κάθε χώρας έδινε έμφαση στην συνέχιση της εκπαίδευσης. 

Έπειτα, ακολούθησε μη συντονισμένη συζήτηση για τη σύνταξη γραπτού υπομνήματος σχετικά με την αποφυγή διακοπής των εκπαιδευτικών διαδικασιών, ακόμη και σε καιρό πολέμου. Μετά τη λήξη του προκαθορισμένου χρόνου το Μονακό έστρεψε τη συζήτηση σε άλλη θεματική, με πρόταση συντονισμένης συζήτησης, για την δημιουργία σχολικού περιβάλλοντος που προάγει την πολυπολιτισμικότητα και την ανοχή στο διαφορετικό. Βασική πρόταση στη προκειμένη περίπτωση αποτέλεσε η ενίσχυση και ο πολλαπλασιασμός των προγραμμάτων ανταλλαγής μαθητών. Η Νότια Αφρική μίλησε βασισμένη στις ανάγκες της δικής της χώρας για τη χρησιμότητα της δημιουργίας μεικτών σχολείων, χωρίς διακρίσεις σε φύλλο ή φυλή. Οι εμπειρογνώμονες της Αιγύπτου, της Ισπανίας, της Βουλγαρίας και της Ιαπωνίας συμφώνησαν στον καταλυτικό ρόλο που διαδραματίζει ο καθηγητής αλλά και οι γονείς στην γαλούχηση ανθρώπων με ανοχή, ελεύθερη σκέψη και αλληλοσεβασμό.

Ακολούθησε μη συντονισμένη συζήτηση για την ολοκλήρωση του γραπτού υπομνήματος, το οποίο μετά από επεξεργασία από την γραμματεία, υποβλήθηκε σε τροποποιήσεις από τους εμπειρογνώμονες των κρατών. Στο σημείο αυτό έγινε εμφανής η αντίδραση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, σε μία συγκεκριμένη απόφαση, λόγω της αναφοράς της σε ΜΚΟ. Μετά από έναν ανάλογο συμβιβασμό και τις σχετικές τροποποιήσεις, ψηφίστηκε ομόφωνα ως εισηγήτρια η εκπρόσωπος της Ισπανίας. Το Σχέδιο Γνώμης επικροτήθηκε από όλους τους διπλωμάτες και η επιτροπή έληξε τις εργασίες της με την πρόταση της Νορβηγίας.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *