της Μαρίας Μπεχλιβάνου
Κατά τη δεύτερη ημέρα των συνεδριάσεων αναφέρθηκαν οι θέσεις των χωρών και πιο συγκεκριμένα, από τον εμπειρογνώμονα της Κούβας ειπώθηκε πως μολονότι η χώρα του είναι αρκετά προηγμένη στα στοιχειώδη δικαιώματα του παιδιού, το 15% των κατοίκων ζει στο όριο της φτώχειας, με αποτέλεσμα τα παιδιά που είναι κάτω των 15 ετών να δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Η εκπρόσωπος της Unicef τόνισε πως πρέπει να προστατευτούν τα παιδικά δικαιώματα και να μην εκμεταλλεύονται οι αναπτυγμένες χώρες τις αναπτυσσόμενες. Στην διάρκεια της συζήτησης, η Ιαπωνία έκανε λόγο για μεθόδους πειθαρχίας, ωστόσο, βρέθηκε σε δύσκολη θέση αναφέροντας τις αρνητικές πρακτικές της χώρας της.
Οι συντονισμένες συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν αφορούσαν τους τρόπους ενημέρωσης των γονέων για την αξία του παιχνιδιού αλλά και τα οφέλη που προσφέρει, με σκοπό την καταχώρηση του δικαιώματος στο παιχνίδι και την ανάπαυση.
Οι διπλωμάτες, κατέληξαν γρήγορα σε ομοφωνία και ψήφισαν το γραπτό υπόμνημα της Ισπανίας που περιείχε την προώθηση και την ενημέρωση των γονιών, την ενθάρρυνση των μη κυβερνητικών οργανισμών, την απαραίτητη εξάσκηση των μαθητών και την ενημέρωση των κρατών. Συμπερασματικά, έγινε αποδεκτή από όλους τους εκπροσώπους η άποψη πως το δικαίωμα στην ανάπαυση και στο παιχνίδι αποτελεί διάταξη μεγίστης σημασίας.
Leave a Reply