του Χρήστου Θεοδωρίδη
Η επιτροπή για το δικαίωμα στη ζωή ξεκίνησε, με την εκπρόσωπο της Ιαπωνίας να τοποθετείται, αναφερόμενη πως η πολιτική της χώρας της είναι αντίθετη με την ιδέα της άμβλωσης. Συνεχίζοντας, η εκπρόσωπος της Πορτογαλίας, τοποθετήθηκε επί του θέματος υποστηρίζοντας πως η άμβλωση αποτελεί μια νόμιμη διαδικασία στη χώρας της, ωστόσο, η νομιμότητα της διαδικασίας ισχύει μόνο υπό προϋποθέσεις. Στην περίπτωση της Σιέρα Λεόνε, ο εκπρόσωπος δήλωσε τη θέση της χώρας του, τονίζοντας όμως πως η άμβλωση είναι νόμιμη μέχρι τις 12 πρώτες εβδομάδες της κύησης, ενώ μετά τις 12 εβδομάδες θεωρείται εγκληματική. Η εκπρόσωπος του Μαυρικίου, δήλωσε πως εφόσον καταστρέφεται μια μορφή ζωής μέσω της άμβλωσης, αυτό είναι καταπάτηση του δικαιώματος στη ζωή. Στην τοποθέτησή της, η εκπρόσωπος της Νοτίου Αφρικής τάχθηκε θετικά απέναντι στο θέμα της άμβλωσης και μάλιστα, ανέφερε πως διεξάγονται καθημερινά πολλαπλές εκτρώσεις και μάλιστα δωρεάν στα κρατικά νοσοκομεία της χώρας της.
Στη συνέχεια συζητήθηκε το φλέγον θέμα της ευθανασίας. Στην τοποθέτησή της, η εκπρόσωπος του Μαυρικίου, τόνισε πως η ευθανασία θα έπρεπε να είναι μια νομικά αναγνωρισμένη διαδικασία καθώς όπως το κάθε άτομο έχει το δικαίωμα στη ζωή, έτσι θα πρέπει να έχει και το δικαίωμα στο θάνατο. Ο διπλωμάτης που εκπροσωπεί την Ελλάδα, ενημέρωσε για τη θέση της χώρας του η οποία ακόμη δεν έχει νομιμοποιήσει τη διαδικασία.
Μετά το μεσημεριανό διάλειμμα, οι εκπρόσωποι κρατών συγκεντρώθηκαν σε 2 συμμαχίες. Αφότου κατέγραψαν τις απόψεις τους, και ακολουθώντας τις απαραίτητες διαδικασίες προέβησαν στην καταγραφή του γραπτού υπομνήματος της κάθε ομάδας και αμέσως μετά συγκεντρώθηκαν και αφού κατέγραψαν τις απόψεις τους και έκαναν από κοινού υποχωρήσεις ώστε να καταλήξουν σε μια κοινή πορεία, το γραπτό υπόμνημα πέρασε μέσω του προεδρείου και ομόφωνα υπερψηφίστηκε από όλες τις χώρες.
Όλα τα μέλη της επιτροπής χειροκρότησαν και προτάθηκε η λήξη της συνεδρίας με συναισθήματα χαράς αλλά και συγκίνησης που αυτή η εμπειρία έλαβε τέλος.
Αφήστε μια απάντηση